زیبایی و سلامت

نقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگي دندان

آیا عسل برای دندان مفید است یا مضر نقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی دندان

نقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی دندان

آیا عسل برای دندان مفید است یا مضر نقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی دنداننقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی دندان

نقش عسل در پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگي دندان

زمان مطالعه: 2 دقیقه

پوسیدگی دندان از مهمترین بیماری های دهان و دندان است که نقش میکروارگانیسم ها در ایجاد آن به اثبات رسیده است. درمان این بیماری مستلزم صرف وقت و هزینه زیادی می باشد. اما این بیماری قابل کنترل و پیشگیری است. هرچند روش های کالسیک برای کنترل و مقابله با پوسیدگی دندان همچنان مورد توجه و اجراست تمایل به استفاده از فراورده های طبیعی به منظور کاهش اثرات جانبی مواد شیمیایی و کاهش تکوین مقاومت میکروبی و عدم برهمزدن تعادل اکوسیستم دهان افزایش یافته است.

عسل فراوردهای طبیعی است که بهعنوان یک ماده سالمت بخش با توان قابل توجه در عرصه پیشگیری و درمان خواص بسیار مطلوبی دارد. عسل دارای ویتامینهای متعددی از قبیل تیامین، ریبوفالوین، اسید نیکوتنیک، اسید اسکوربیک و پیریدوکسین است. خواص ضد میکروبی عسل در چندین مطالعه گزارش شده است.

تاثیر عسل روی میکروب های دهانی خاصیت ضد پوسیدگی آن را نشان می دهد هدف پژوهش: مطالعه حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در مورد فعالیت ضد میکروبی عسل علیه میکروب های عامل پوسیدگی دندان، اهمیت و نقش آن در پیشگیری و کنترل پوسیدگی دندان انجام گرفت.

روش و چگونگی انجام پژوهش: مطالعه حاضر یک پژوهش مروری است که با بررسی مقاالت مرتبط با خواص ضد میکروبی عسل در ارتباط با بیماری پوسیدگی دندان با جستجو در پایگاههای الکترونیکی PubMed و SID ،scholar Google ، Scopous و با کلمات کلیدی caries Dental و honey انجام گرفته است.

یافته ها و نتيجه گيری: اثرات ضد میکروبی عسل علیه میکروبهای عامل پوسیدگی دندان در چندین مطالعه بررسی شدها است، و در بیشتر مطالعات اثربخشی مناسبی علیه مهمترین میکروبهای اصلی ایجاد کننده پوسیدگی دندان مانند استرپتوکوکوس موتانس داشته است.

بنابراین، این فرآوردهی طبیعی و ارزشمند می تواند در کنترل و پیشگیری از بیماری پوسیدگی دندان در قالب فرموالسیون های دارویی مختلف مانند دهان شویه و خمیر دندان مورد استفاده قرار گیرد هرچند جمع بندی قطعی نیازمند بررسی ها و مطالعات بیشتر در این زمینه است.

نویسندگان: دکتر محمد ربانی خوراسگانی و دکتراعظم علی اصغری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *