داروهای ضد عفونت

تری متوپریم

  • ارسال توسط author-avatar
10 اکتبر

تری متوپریم یک آنتی بیوتیک ضد فولات است که اغلب در ترکیب با سولفامتوکسازول برای درمان تعدادی از عفونت ها از جمله عفونت های دستگاه ادراری، دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش استفاده می شود.

نام های تجاری

Bactrim، Polytrim، Primsol، Septra، Sulfatrim

زمینه

تری متوپریم یک عامل ضد باکتری ضد فولات است که دی هیدروفولات ردوکتاز باکتریایی (DHFR) را مهار می کند، آنزیمی حیاتی که تشکیل اسید تتراهیدروفولیک (THF) را کاتالیز می کند – با انجام این کار، از سنتز DNA باکتری و در نهایت ادامه بقای باکتری جلوگیری می کند. تری متوپریم به دلیل مکانیسم های مکمل و هم افزایی آنها اغلب در ترکیب با سولفامتوکسازول استفاده می شود، اما ممکن است به عنوان یک درمان تک درمانی در درمان و/یا پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری استفاده شود.  از نظر ساختاری و شیمیایی با پیریمتامین ، یکی دیگر از ضد میکروبی های ضد فولات که در درمان عفونت های پلاسمودیایی استفاده می شود، مرتبط است.

گروه ها

تایید شد، دام پزشک تایید شد

ساختار

تری متوپریم یک آنتی بیوتیک ضد فولات است که اغلب در ترکیب با سولفامتوکسازول برای درمان تعدادی از عفونت ها از جمله عفونت های دستگاه ادراری، دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش استفاده می شود.

تری متوپریم

وزن
میانگین: 290.3177
تک ایزوتوپی: 290.137890462
فرمول شیمیایی
C 14 H 18 N 4 O 3

فارماکولوژی

نشانه
به عنوان یک تک درمانی، تری متوپریم برای درمان دوره‌های حاد عفونت‌های مجاری ادراری بدون عارضه ناشی از باکتری‌های حساس، از جمله E. coli، اندیکاسیون دارد. K. pneumoniae ، Enterobacter spp. ، P. mirabilis و گونه های استافیلوکوک کواگولاز منفی .  در فرمولاسیون های مختلف در ترکیب با سولفامتوکسازول ، تری متوپریم برای عفونت های زیر ناشی از باکتری هایی با حساسیت مستند نشان داده می شود: عفونت های دستگاه ادراری، اوتیت میانی حاد در بیماران کودکان (در صورت نشان دادن بالینی)، تشدید حاد برونشیت مزمن در بزرگسالان، آنتریت. ناشی از حساسشیگلا ، پیشگیری و درمان پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی و اسهال مسافرتی ناشی از E.coli انتروتوکسیژنیک .

تری متوپریم به عنوان یک محلول چشمی در ترکیب با پلی میکسین B برای درمان ملتحمه حاد باکتریایی، بلفاریت و بلفاروکانژونکتیویت ناشی از باکتری های حساس موجود است .

فارماکودینامیک
تری متوپریم اثرات ضد میکروبی خود را با مهار یک مرحله ضروری در سنتز اسیدهای نوکلئیک باکتریایی و پروتئین ها اعمال می کند.  فعالیت خود را در برابر چندین گونه از باکتری های گرم منفی و همچنین گونه های استافیلوکوک کواگولاز منفی نشان داده است . مقاومت به تری متوپریم ممکن است از طریق مکانیسم‌های مختلفی از جمله تغییر در دیواره سلولی باکتری، تولید بیش از حد دی هیدروفولات ردوکتاز، یا تولید دی هیدروفولات ردوکتاز مقاوم ایجاد شود. به ندرت، تری متوپریم می تواند باعث ایجاد اختلالات خونی شود (به عنوان مثال ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، و غیره) که ممکن است قبل از علائمی مانند گلودرد، تب، رنگ پریدگی، و یا پورپورا باشد – بیماران باید از نظر بروز این علائم به دقت تحت نظر باشند. دوره درمان

از آنجایی که الگوهای حساسیت ضد میکروبی از نظر جغرافیایی متمایز هستند، آنتی بیوگرام های محلی باید برای اطمینان از پوشش کافی پاتوژن های مربوطه قبل از استفاده، مورد مشورت قرار گیرند.

مکانیسم عمل
تری متوپریم یک مهار کننده برگشت پذیر دی هیدروفولات ردوکتاز، یکی از آنزیم های اصلی است که تشکیل اسید تتراهیدروفولیک (THF) از دی هیدروفولیک اسید (DHF) را کاتالیز می کند.  اسید تتراهیدروفولیک برای بیوسنتز اسیدهای نوکلئیک باکتریایی و پروتئین ها و در نهایت برای ادامه بقای باکتری ضروری است – پس از آن، سنتز آن را مهار می کند و منجر به فعالیت باکتری کش می شود. تری متوپریم در مقایسه با همتای پستانداران خود با میل ترکیبی بسیار قوی تری به دی هیدروفولات ردوکتاز باکتریایی متصل می شود و به تری متوپریم اجازه می دهد تا به طور انتخابی با فرآیندهای بیوسنتزی باکتریایی تداخل داشته باشد.

تری متوپریم اغلب در ترکیب با سولفامتوکسازول تجویز می شود، که مرحله قبل را در سنتز پروتئین باکتریایی مهار می کند – سولفامتوکسازول و تری متوپریم با هم، دو مرحله متوالی را در بیوسنتز اسیدهای نوکلئیک باکتریایی و پروتئین ها مهار می کنند. به عنوان یک تک درمانی ، تری متوپریم باکتریواستاتیک در نظر گرفته می شود، اما تصور می شود در ترکیب با سولفامتوکسازول فعالیت باکتری کشی دارد.

هدف اقدامات ارگانیسم
آدی هیدروفولات ردوکتاز
بازدارنده
 اشریشیا کلی (سویه K12)
جذب
غلظت حالت پایدار پس از تقریباً 3 روز از تجویز مجدد حاصل می شود.  میانگین حداکثر غلظت سرمی تقریباً 1 میکروگرم بر میلی لیتر (Cmax ) در عرض 1 تا 4 ساعت (T max ) پس از تجویز یک دوز 100 میلی گرمی به دست می آید .  به نظر می رسد تری متوپریم از فارماکوکینتیک مرتبه اول پیروی می کند،  به عنوان یک دوز 200 میلی گرمی منجر به غلظت سرمی تقریباً دو برابر دوز 100 میلی گرم می شود.  AUC حالت پایدار تری متوپریم خوراکی تقریباً 30 میلی گرم در لیتر ساعت است.
حجم توزیع
تری متوپریم پس از مصرف خوراکی به طور گسترده در بافت های مختلف توزیع می شود. به خوبی در خلط، مایع گوش میانی و ترشحات برونش پخش می شود. تری متوپریم به طور موثر در مایعات واژن توزیع می شود، با غلظت های مشاهده شده تقریبا 1.6 برابر بیشتر از غلظت های مشاهده شده در سرم.  ممکن است از سد جفت عبور کرده و وارد شیر مادر شود.  تری متوپریم همچنین به اندازه کافی از طریق مدفوع دفع می شود تا فلور مدفوعی حساس به تری متوپریم را به طور قابل توجهی کاهش دهد و/یا از بین ببرد.
اتصال به پروتئین
تری متوپریم 44% به پروتئین های پلاسما متصل می شود، اگرچه پروتئین های خاصی که به آن متصل می شود مشخص نشده است.
متابولیسم
تری متوپریم تحت متابولیسم اکسیداتیو تعدادی متابولیت قرار می گیرد که فراوان ترین آنها متابولیت های دمیله 3′- و 4′- هستند که به ترتیب تقریباً 65% و 25% از تشکیل متابولیت کل را تشکیل می دهند.  محصولات جزئی شامل متابولیت های اکسید N (<5٪) و متابولیت های بنزیلی در مقادیر کمتر است.  داروی اصلی به عنوان شکل فعال درمانی در نظر گرفته می شود.

به نظر می رسد که اکثریت تبدیل زیستی تری متوپریم شامل آنزیم های CYP2C9 و CYP3A4 می شود و CYP1A2 به میزان کمتری کمک می کند.

مسیر حذف
تقریباً 10-20٪ از دوز مصرفی تری متوپریم عمدتاً در کبد متابولیزه می شود، در حالی که بخش بزرگی از باقی مانده بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.  پس از مصرف خوراکی، 50 تا 60 درصد تری متوپریم در عرض 24 ساعت از طریق ادرار دفع می شود که تقریباً 80 درصد آن داروی اصلی بدون تغییر است.
نیمه عمر
نیمه عمر تری متوپریم بین 8 تا 10 ساعت است، اما ممکن است در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی طولانی شود.
ترخیص کالا از گمرک
پس از مصرف خوراکی، کلیرانس کلیوی تری متوپریم به طور متغیر بین 51.7 – 91.3 میلی لیتر در دقیقه گزارش شده است.
سمیت
LD 50 خوراکی در موش و موش به ترتیب mg/kg 2764 و >5300 mg/kg است.

اطلاعات مربوط به تجویز تری متوپریم بیان می کند که علائم مصرف بیش از حد ممکن است به دنبال مصرف دوزهای بیش از 1 گرم مشهود باشد و ممکن است شامل تهوع، استفراغ، سرگیجه، سردرد، افسردگی ذهنی، گیجی و افسردگی مغز استخوان باشد. درمان باید شامل اقدامات حمایتی عمومی و شستشوی معده در صورت امکان باشد. اسیدی شدن ادرار ممکن است باعث افزایش دفع کلیوی تری متوپریم شود. همودیالیز فقط در از بین بردن تری متوپریم متوسط ​​موثر است و دیالیز صفاقی هیچ فایده ای ندارد.

اثرات فارماکوژنومیک / ADRs 

فعل و انفعالات

تداخلات دارویی 

این اطلاعات نباید بدون کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تفسیر شود. اگر فکر می کنید که یک تعامل را تجربه می کنید، فوراً با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. عدم وجود تعامل لزوماً به معنای عدم وجود تعامل نیست.

محصولات

مواد تشکیل دهنده محصول 

جزء UNII CAS کلید INCHI
تری متوپریم هیدروکلراید 9XE000OU9B 60834-30-2 YLCCEQZHUHUYPA-UHFFFAOYSA-N
تری متوپریم سولفات E377MF8EQ8 56585-33-2 UILMMYFRNCCPLK-UHFFFAOYSA-N

 

بین المللی / مارک های دیگر
Alprim (Alphapharm) / Catin (Kojar) / Eumi (Hwang’s) / Inflamnil (Swiss Pharm) / Lannacher (Root) / Lariago (Ipca Laboratories) / Meprim (جانسون) / Metipine (Kojar) / Monotrim ( GlaxoSmithKline (L) Monat ) / Trimpex / Triprim (GlaxoSmithKline)
نام تجاری محصولات نسخه ای
محصولات نسخه عمومی
محصولات مخلوط
تایید نشده / محصولات دیگر 

شناسه های شیمیایی
UNII
AN164J8Y0X
شماره CAS
738-70-5
کلید InChI
IEDVJHCEMCRBQM-UHFFFAOYSA-N
InChI
InChI=1S/C14H18N4O3/c1-19-10-5-8(6-11(20-2)12(10)21-3)4-9-7-17-14(16)18-13(9) 15/h5-7H,4H2,1-3H3,(H4,15,16,17,18)
نام IUPAC
5-[(3،4،5-تری متوکسی فنیل) متیل] پیریمیدین-2،4-دیامین
لبخند می زند
COC1=CC(CC2=CN=C(N)N=C2N)=CC(OC)=C1OC

فرمهای مقدار مصرف

خواص
حالت
جامد
ویژگی های تجربی
ویژگی ارزش منبع
نقطه ذوب (درجه سانتیگراد) 199-203 درجه سانتیگراد PhysProp
حلالیت در آب 400 میلی گرم در لیتر (در دمای 25 درجه سانتیگراد) YALKOWSKY، SH & DANNENFELSER، RM (1992)
logP 0.91 HANSCH، C ET AL. (1995)
logS -2.86 ADME Research، USCD
pKa 7.12 (در 20 درجه سانتیگراد) PERRIN,DD (1972)

 

خواص پیش بینی شده
ویژگی ارزش منبع
حلالیت در آب 0.615 میلی گرم در میلی لیتر ALOGPS
logP 1.26 ALOGPS
logP 1.28 Chemaxon
logS -2.7 ALOGPS
pKa (قوی ترین اسیدی) 17.33 Chemaxon
pKa (قوی ترین پایه) 7.16 Chemaxon
بار فیزیولوژیکی 1 Chemaxon
تعداد گیرنده هیدروژن 7 Chemaxon
تعداد اهداکنندگان هیدروژن 2 Chemaxon
مساحت سطح قطبی 105.51 Å 2 Chemaxon
تعداد اوراق قابل چرخش 5 Chemaxon
انکسار 81.51 m 3 ·mol -1 Chemaxon
قطبی پذیری 29.71 Å 3 Chemaxon
تعداد حلقه ها 2 Chemaxon
فراهمی زیستی 1 Chemaxon
قانون پنج آره Chemaxon
فیلتر Ghose آره Chemaxon
قانون وبر خیر Chemaxon
قانون MDDR مانند خیر Chemaxon

 

ویژگی های پیش بینی شده ADMET
ویژگی ارزش احتمال
جذب روده انسان + 0.994
سد خونی مغزی + 0.9381
نفوذپذیر Caco-2 + 0.8867
سوبسترای P-گلیکوپروتئین غیر بستر 0.5845
مهارکننده P-گلیکوپروتئین I غیر بازدارنده 0.8631
مهارکننده P-گلیکوپروتئین II غیر بازدارنده 0.8382
ناقل کاتیون آلی کلیه غیر بازدارنده 0.8531
بستر CYP450 2C9 غیر بستر 0.8799
بستر CYP450 2D6 غیر بستر 0.9116
بستر CYP450 3A4 غیر بستر 0.5732
بستر CYP450 1A2 غیر بازدارنده 0.9046
مهارکننده CYP450 2C9 غیر بازدارنده 0.9071
مهارکننده CYP450 2D6 غیر بازدارنده 0.9231
مهارکننده CYP450 2C19 غیر بازدارنده 0.9025
مهارکننده CYP450 3A4 غیر بازدارنده 0.8467
بی بندوباری بازدارنده CYP450 بی بندوباری بازدارنده CYP بالا 0.5
تست ایمز غیر سمی AMES 0.8227
سرطان زایی غیر سرطان زا 0.9369
تجزیه زیستی آماده زیست تخریب پذیر نیست 0.9949
سمیت حاد موش 1.7701 LD50، مول/کیلوگرم قابل اجرا نیست
مهار hERG (پیش بینی I) مهار کننده ضعیف 0.9394
مهار hERG (پیش بینی کننده II) غیر بازدارنده 0.8734 

منبع
جدیدتر اسپکتینومایسین
بازگشت به لیست
قدیمی تر کلیندامایسین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *