لاکتولوز یک مشتق دی ساکارید لاکتوز است که برای درمان یبوست و آنسفالوپاتی سیستمیک پورتال استفاده می شود.
نام های تجاری
زمینه
لاکتولوز یک مشتق دی ساکارید مصنوعی لاکتوز است که بیشتر به عنوان یک عامل ملین استفاده می شود، علیرغم اینکه به طور رسمی به عنوان یک درمان کمکی در درمان آنسفالوپاتی سیستمی پورتال (PSE) استفاده می شود. لیبل ، علیرغم اینکه اولین بار در سال 1929 سنتز شد، تحقیقات در مورد استفاده احتمالی آن به عنوان ملین برای درمان یبوست مزمن تا دهه 1960 انجام نشد و اولین استفاده بالینی آن برای درمان PSE تا سال 1966 انجام نشد .
با این وجود، اگرچه لاکتولوز تاییدیه رسمی FDA را در سال 1977 دریافت کرد و از آن زمان به عنوان یک داروی عمومی و بدون نسخه با نام تجاری به آسانی در دسترس است که در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت به عنوان یکی از موثرترین و ایمن ترین داروهای مورد استفاده در یک سیستم بهداشتی فهرست شده است. ، داده های مربوط به مکان بهینه آن در درمان اغلب مبهم است.
به خصوص با در نظر گرفتن استفاده از لاکتولوز به عنوان یک ملین معمولاً تنها پس از شکست در شیوه زندگی و اصلاحات رژیم غذایی مورد توجه قرار می گیرد و این واقعیت که درمان با لاکتولوز نمی تواند از نظر اخلاقی از بیماران مبتلا به PSE در مطالعه پلاسبو خودداری شود، این ماده ممکن است تنها یکی از گزینه های موجود برای درمان باشد. درمان یبوست و اثربخشی آن در مدیریت PSE ممکن است هرگز به طور رسمی از طریق تحقیقات بالینی تایید یا رد نشود.
ساختار
لاکتولوز
- وزن
- میانگین: 342.2965
- تک ایزوتوپی: 342.116211546
- فرمول شیمیایی
- C 12 H 22 O 11
فارماکولوژی
- نشانه
-
لاکتولوز برای استفاده به عنوان ملین در درمان یبوست مزمن در بزرگسالان و بیماران سالمند نشان داده شده است.
علاوه بر این، لاکتولوز همچنین به عنوان یک مکمل برای محدودیت پروتئین و درمان حمایتی برای پیشگیری و درمان آنسفالوپاتی سیستمی پورتال (PSE)، از جمله تغییرات پیش‌کما و کما کبدی، استفاده می‌شود. به طور خاص، محلول لاکتولوز در مدیریت PSE ناشی از شانت های پورتاکوال جراحی یا بیماری های مزمن کبدی مانند سیروز موثر بوده است.
علاوه بر این، همچنین مطالعاتی وجود دارد که ظرفیت لاکتولوز را برای به حداقل رساندن تشکیل سنگ‌های صفراوی نشان می‌دهد و حتی برخی تحقیقات در مورد استفاده تجربی از این عامل در تولید عوامل ضدسرطانی جدید به دلیل توانایی آن در اتصال کربوهیدرات‌های گالاکتین درگیر در پیشرفت‌های مختلف تومور وجود دارد
فارماکودینامیک
فرمول‌های لاکتولوز معمولاً از راه خوراکی یا رکتوم تجویز می‌شوند.در نتیجه، از آنجا که این ماده حداقل جذب را توسط روده تجربه می کند، معمولاً در محیط دستگاه گوارش موضعی می ماند و در نهایت تقریباً تمام اثرات دارویی خود را در روده نشان می دهد. به طور خاص، از آنجایی که لاکتولوز اثرات ملین خود را در افزایش مقدار مدفوع و نرم شدن مدفوع برمی انگیزد، چنین فعالیت های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی می تواند باعث افزایش صداهای روده (borborygmi)، احساس نفخ، آروغ زدن، نفخ مکرر و اسهال شود.
مکانیسم عمل
لاکتولوز یک مشتق دی ساکارید مصنوعی لاکتوز است که از یک مولکول گالاکتوز و یک مولکول فروکتوز تشکیل شده است. باکتری‌های ساکارولیتیک موجود در روده بزرگ، متعاقباً این ماده را به اسیدهای آلی مانند اسید لاکتیک و مقادیر کمی اسیدهای فرمیک و استیک تجزیه می‌کنند. چنین متابولیتهای فرار اسیدهای چرب حاصل، در ترکیب با هیدروژن و متان که همچنین تولید می شود، در نتیجه تشکیل گاز داخل مجرا، حرکت روده پریستالتیک را افزایش می دهد و یک اثر اسمزی ایجاد می کند که افزایش محتوای آب مدفوع و همچنین افزایش می دهد. نرم شدن مدفوع مرتبط این اقدامات در نهایت به تسهیل و افزایش دفعات اجابت مزاج در بیماران مبتلا به یبوست کمک می کند، اگرچه ممکن است 24 تا 48 ساعت پس از استفاده از دارو برای آشکار شدن این اثر ملین طول بکشد .
در عین حال، تشکیل چنین اسیدهایی از طریق متابولیسم لاکتولوز توسط باکتری های کولون، محتویات روده بزرگ را اسیدی می کند و در نتیجه به درمان انسفالوپاتی پورتال-سیستمیک (PSE) کمک می کند.به عنوان یکی از ویژگی های اصلی PSE شامل تجمع مواد زائد نیتروژن دار مانند آمونیاک در گردش خون سیستمیک است، حالتی که در آن محتویات کولون اسیدی تر از خون می شود که به آمونیاک موجود در گردش خون اجازه می دهد تا به روده بزرگ پخش شود. . علاوه بر این، آمونیاکی که به روده بزرگ اسیدی منتشر می شود به یون های آمونیوم یونیزه می شود که قادر به جذب مجدد در خون نیستند. اثرات، همراه با اثر ملین لاکتولوز، دفع آمونیاک اضافی را تسهیل می کند . و در نهایت، همچنین اعتقاد بر این است که یک محیط کولون اسیدی منجر به از بین بردن باکتری های تولید کننده اوره آز می شود که به تشکیل آمونیاک کمک می کنند، در حالی که باکتری های کولون زنده از هر گونه آمونیاک به دام افتاده در روده بزرگ به عنوان منبع نیتروژن استفاده می کنند. برای سنتز پروتئین
هدف اقدامات ارگانیسم Uزیرواحد آلفا بتا گالاکتوزیداز تکامل یافته است دیگراشریشیا کلی (سویه K12) جذب
پس از تجویز از راه خوراکی، کمتر از 3 درصد از دوز داده شده محلول لاکتولوز توسط روده کوچک جذب می شود. لاکتولوز جذب نشده باقیمانده به روده بزرگ می رسد و در آنجا متابولیزه می شود – اما حتی در آن زمان، مقادیر ناچیزی از لاکتولوز تغییر نیافته یا متابولیت های آن در سراسر روده بزرگ جذب می شود.
حجم توزیع
مقادیر ناچیزی از لاکتولوز – متابولیزه شده یا غیر متابولیزه شده – در بدن جذب می شود. بیشتر لاکتولوزی که متعاقباً تجویز می شود، عمدتاً در اطراف ناحیه دستگاه گوارش باقی می ماند.
اتصال به پروتئین
مقادیر ناچیزی از لاکتولوز – متابولیزه شده یا غیر متابولیزه شده – در بدن جذب می شود. . صرف نظر از این، داده های مربوط به اتصال پروتئین لاکتولوز به راحتی در دسترس یا در دسترس نیست.
متابولیسم
لاکتولوز اساساً فقط در روده بزرگ توسط باکتری های ساکارولیتیک موجود در آن متابولیزه می شود. به ویژه، این ماده به اسید لاکتیک و مقادیر کمی اسید استیک و فرمیک تجزیه می شود. نمونه های خاصی از باکتری هایی که به طور معمول در روده بزرگ زندگی می کنند و قادر به متابولیسم لاکتولوز هستند عبارتند از لاکتوباسیل ها، باکتریوئیدها، اشریشیا کلی و کلستریدیا.
مسیر حذف
دفع کلیوی هر لاکتولوز که موفق به جذب در گردش خون شود 3٪ یا کمتر تعیین شده است و به طور کلی در عرض 24 ساعت کامل می شود. هر لاکتولوز جذب نشده تا حد زیادی با مدفوع دفع می شود.
نیمه عمر
داده های مربوط به نیمه عمر لاکتولوز به راحتی در دسترس یا در دسترس نیست.
سمیت
مستند شده است که LD50 خوراکی لاکتولوز 48.8 میلی لیتر بر کیلوگرم در موش و بیش از 30 میلی لیتر بر کیلوگرم در موش است.
انتظار می رود که مصرف بیش از حد لاکتولوز منجر به گرفتگی شکمی و اسهال شود، که هر دو باید با جایگزینی مایع و الکترولیت در صورت لزوم درمان شوند.
با توجه به اینکه استفاده از لاکتولوز در دوران بارداری در انسان به طور رسمی مورد بررسی قرار نگرفته است، این دارو تنها باید در زمان بارداری استفاده شود که به وضوح مورد نیاز باشد. به طور مشابه، ناشناخته است که آیا لاکتولوز در شیر مادر انسان توزیع می شود یا خیر. استفاده از دارو در زنان شیرده باید متعاقباً با احتیاط انجام شود.
مطالعات تولید مثل در موش‌ها، موش‌ها و خرگوش‌ها شواهدی مبنی بر اختلال در باروری در نتیجه تجویز لاکتولوز نشان نداده است.
داده‌های مربوط به ایمنی و اثربخشی استفاده از لاکتولوز در کودکان برای درمان یبوست مزمن یا آنسفالوپاتی سیستمی پورتال (PSE) بسیار محدود است یا هنوز مشخص نشده است.
اطلاعاتی در مورد پتانسیل جهش زایی طولانی مدت محلول لاکتولوز در حیوانات یا انسان و در مورد پتانسیل سرطان زایی طولانی مدت در انسان در دسترس نیست.
منبع