مطالعه محاسباتي داکینگ مولکولي و ADMET ترکیبات پليفنولي موجود در عسل به عنوان مهارکننده های طبیعي آنزيم ماتريکس متالوپروتئاز در درمان سرطان

ترکیبات پليفنولي موجود در عسل در درمان سرطان

بيان مسئله: عسل در فرهنگ های مختلف به علت دارا بودن خواص درمانی قابل توجه در درمان طیف گسترده ای از بیماری ها از دیر باز تاکنون مورد استفاده قرار می گیرد. پلیفنول ها یکی از مهمترین ترکیبات ثانویه موجود در عسل با اثرات زیستی متعدد از جمله خاصیت آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی، ضدآلرژیک و ضد سرطانی است. پلیفنول ها می توانند از طریق مهار آنزیم های دخیل در تومورزایی به عنوان عوامل ضدسرطان مورد استفاده قرار بگیرند. ماتریکس متالوپروتئازها گروهی از اندوپپتیداز های وابسته به روی بوده که در ایجاد اثرات پاتولوژیک متعددی از جمله، التهاب، سرطان و پیری نقش دارند.

هدف پژوهش: هدف از این پژوهش مطالعه اتصال 14 ترکیب پلیفنولی موجود در عسل در مقابل ماتریکس متالوپروتئاز 2 به عنوان مهارکننده های طبیعی آن به کمک روش داکینگ مولکولی به عنوان کاندیدهای بالقوه در درمان سرطان می باشد.

روش و چگونگی انجام پژوهش: بررسی اتصال مولکولی به روش داکینگ مولکولی توسط نرم افزار 6.2.Autodock4 انجام شد. علاوه بر این ویژگی های فیزیک شیمیایی مولکولی، فعالیت زیستی، ADMET و TOPKAT نیز مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها و نتيجه گيری: بررسی فیزیک شیمیایی مولکولی نشان داد که تمام این ترکیبات می توانند به عنوان کاندیدهای دارویی بالقوه برای درمان سرطان توسعه پیدا کنند. مطالعات داکینگ نیز الگوی اتصال مناسبی برای ترکیبات پلیفنولی موجود در عسل برای مهار این آنزیم را پیش بینی کرد. این ترکیبات طبیعی می توانند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی موجود در جهت کاهش عوارض جانبی حاصل از آنها باشند. با این حال داده های حاصل از این مطالعه نیازمند تایید
به کمک مطالعات محاسباتی بیشتر و نیز مطالعات آزمایشگاهی است.

با وب سایت سلامت و درمان همراه شوید تا در مورد ترکیبات پليفنولي موجود در عسل در درمان سرطان بیشتر بخوانیم.

کليد واژه ها: عسل، ترکیبات پلیفنولی، داکینگ مولکولی، ماتریکس متالوپروتئاز، سرطان

نویسندگان: مهران ميراوليایی، فاطمه اعرابی جشوقانی