اثر عسل بر فعالیت گلوتاتیون ردوکتاز، مالون دیآلدئید و بافت کبدی در آسیب اکسیداتیو القا شده توسط لیپوساکاريد باکتريايي در موش صحرايي

عسل در جلوگیری از آسیب اکسیداتیو در کبد

بيان مسئله:

اثر استرس اکسیداتیو بر بسیاری از بیماریها مشخص شده است. عسل با داشتن ترکیبات مختلفی مانند انواع قند ها، پروتئین ها، اسیدهای فنولی و غیره میتواند نقش موثری در پیشگیری از بروز استرساکسیداتیو و بیماری های ناشی از آن داشته باشد. جهت بررسی این امر، استرس اکسیداتیو در یک مدل حیوانی از طریق تزریق لیپوساکارید باکتریایی )LPS )القا گردید. در مرحله بعد اثر عسل بر بهبود آسیب اکسیداتیو القا شده توسط LPS در کبد موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.

روش ها:

موش های صحرایی نر نژاد ویستار در 4 گروه قرار گرفتند. عسل )kg/1g )طی یک دوره 15 روزه از طریق تزریق دهانی )گاواژ( به حیوانات داده شد. LPS( kg/1mg )بهصورت داخل صفاقی تزریق گردید. میزان فعالیت انزیم گلوتاتیون ردوکتاز )GR ) در بافت کبد گروههای مختلف اندازه گیری شد. میزان پروکسیداسیون لیپدی نیز بهعنوان مارکری برای تعیین آسیب اکسیداتیو اندازه گیری شد. همچنین مطالعات بافت شناسی بر روی بافت کبد نیز صورت گرفت. آنالیز آماری با روش آنالیز واریانس یکطرفه و روش متعاقب توکی-کرامر صورت گرفت. در تمامی آزمایشها 05.0≤p به عنوان سطح معنادار بودن در نظر گرفته شد.

یافته ها:

LPS موجب کاهش GR و افزایش میزان مالون دیآلدئید )MDA )نسبت به گروه کنترل گردید. همچنین، باعث آسیب به بافت کبدی شد. در گروه پیشگیری عسل، از آسیب بافتی LPS در کبد جلوگیری کرد. از طرفی، عسل به صورت معناداری باعث افزایش GR و کاهشMDA نسبت به گروه دریافت کننده LPSگردید.

با وب سایت سلامت و درمان همراه شوید تا در مورد عسل در جلوگیری از آسیب اکسیداتیو در کبد بیشتر بخوانیم.