سیپروفلوکساسین یک فلوروکینولون نسل دوم است که برای درمان انواع عفونت های باکتریایی حساس استفاده می شود.

نام های تجاری

زمینه

سیپروفلوکساسین یک فلوروکینولون نسل دوم است که آنتی بیوتیک های مشتق زیادی را تولید کرده است.  این دارو برای تجویز خوراکی، داخل وریدی، داخل تمپانیک، چشمی و گوش برای تعدادی از عفونت های باکتریایی فرموله شده است.

اولین محصول حاوی سیپروفلوکساسین در 22 اکتبر 1987 مورد تایید FDA قرار گرفت.

ساختار

سیپروفلوکساسین

وزن

میانگین: 331.3415
تک ایزوتوپی: 331.133219662

فرمول شیمیایی

C ₁₇ H ₁₈ FN ₃ O ₃

فارماکولوژی

نشانه

سیپروفلوکساسین تنها در عفونت های ناشی از باکتری های حساس نشان داده می شود.

قرص‌های رهش فوری سیپروفلوکساسین، سوسپانسیون‌های خوراکی و تزریق‌های داخل وریدی برای درمان عفونت‌های پوست و ساختار پوست، عفونت‌های استخوان و مفاصل، عفونت‌های پیچیده داخل شکمی، پنومونی بیمارستانی، نوتروپنی تب‌دار، بزرگسالانی که سیاه‌زخم مزمن استنشاق کرده‌اند، توصیه می‌شوند. پروستاتیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی از جمله تشدید حاد برونشیت مزمن، عفونت‌های دستگاه ادراری، عفونت‌های پیچیده دستگاه ادراری در کودکان، پیلونفریت پیچیده در کودکان و سینوزیت حاد.

محلول سیپروفلوکساسین اوتیک و سوسپانسیون اوتیک با هیدروکورتیزون برای اوتیت حاد خارجی اندیکاسیون دارند. سوسپانسیون سیپروفلوکساسین همراه با دگزامتازون برای اوتیت میانی حاد در بیماران اطفال با لوله‌های تمپانوستومی یا اوتیت خارجی حاد اندیکاسیون دارد. ^{تزریق داخل تمپان سیپروفلوکساسین} برای کودکان مبتلا به اوتیت میانی دوطرفه با افیوژن که لوله‌های تیمپانوستومی قرار داده می‌شوند یا کودکان 6 ماهه یا بالاتر با اوتیت خارجی حاد اندیکاسیون دارد.

قطره چشمی سیپروفلوکساسین برای زخم‌های باکتریایی قرنیه و ورم ملتحمه تجویز می‌شود. یک پماد چشمی سیپروفلوکساسین برای ملتحمه باکتریایی نشان داده شده است.

قرص سیپروفلوکساسین با رهش طولانی مدت برای عفونت های بدون عارضه دستگاه ادراری، عفونت های پیچیده دستگاه ادراری و پیلونفریت حاد بدون عارضه نشان داده شده است.

فارماکودینامیک

سیپروفلوکساسین یک فلوروکینولون نسل دوم است که در برابر بسیاری از باکتری های گرم منفی و گرم مثبت فعال است.  اثر خود را از طریق مهار DNA گیراز باکتریایی و توپوایزومراز IV تولید می کند.  سیپروفلوکساسین به DNA گیراز باکتریایی با میل ترکیبی 100 برابر DNA گیراز پستانداران متصل می شود. هیچ مقاومت متقاطع بین فلوروکینولون ها و سایر کلاس های آنتی بیوتیک ها وجود ندارد، بنابراین زمانی که سایر آنتی بیوتیک ها دیگر مؤثر نباشند، ممکن است ارزش بالینی داشته باشد. سیپروفلوکساین و مشتقات آن نیز به دلیل عملکرد آن در برابر مالاریا، سرطان ها و ایدز در حال بررسی هستند.

مکانیسم عمل

سیپروفلوکساسین روی توپوایزومراز باکتریایی II (DNA gyrase) و توپوایزومراز IV اثر می کند. هدف قرار دادن سیپروفلوکساسین بر زیر واحدهای آلفای DNA گیراز از ابرپیچ شدن DNA باکتریایی که مانع از تکثیر DNA می شود جلوگیری می کند.

هدف	اقدامات	ارگانیسم
آDNA توپوایزومراز 4 زیر واحد A	بازدارنده	هموفیلوس آنفولانزا (سویه ATCC 51907 / DSM 11121 / KW20 / Rd)
آزیرواحد DNA گیراز A	بازدارنده	هموفیلوس آنفولانزا (سویه ATCC 51907 / DSM 11121 / KW20 / Rd)
UDNA توپوایزومراز 2-آلفا	بازدارنده	انسان
Uکانال تحت ولتاژ پتاسیم زیرخانواده H عضو 2	در دسترس نیست	انسان
Uزیرواحد DNA گیراز A	در دسترس نیست	اشریشیا کلی (سویه K12)
UDNA توپوایزومراز 4 زیر واحد A	در دسترس نیست	استافیلوکوکوس اورئوس
UDNA توپوایزومراز 4 زیرواحد B	در دسترس نیست	Bacillus subtilis (سویه 168)
Uزیرواحد DNA گیراز A	در دسترس نیست	Bacillus subtilis (سویه 168)
Uپروتئین مقاومت چند دارویی MdtK	در دسترس نیست	اشرشیاکلی
Uگیراس آ	در دسترس نیست	مایکوباکتریوم توبرکلوزیس
Uزیرواحد DNA گیراز A	در دسترس نیست	استافیلوکوکوس اورئوس

جذب

دوز خوراکی 250 میلی گرم سیپروفلوکساسین به حداکثر غلظت متوسط ​​0.94 میلی گرم در لیتر در 0.81 ساعت با سطح متوسط ​​زیر منحنی 1.013 لیتر در ساعت * کیلوگرم می رسد. FDA فراهمی زیستی خوراکی 70-80% را گزارش می‌کند، در حالی که مطالعات دیگر آن را تقریباً 60% گزارش می‌کنند. بررسی اولیه سیپروفلوکساسین فراهمی زیستی خوراکی 64-85٪ را گزارش کرده است، اما 70٪ را برای همه کاربردهای عملی توصیه می کند.

حجم توزیع

سیرپوفلوکساسین از مدل توزیع 3 محفظه ای با حجم محفظه مرکزی 0.161L/kg8 و حجم کل توزیع 2.00-3.04L/kg پیروی می کند.

اتصال به پروتئین

20-40٪.

متابولیسم

سیپروفلوکساسین در درجه اول توسط CYP1A2 متابولیزه می شود.  متابولیت های اولیه اکسوسیپروفلوکساسین و سولوسیپروفلوکساسین هر کدام 8-3 درصد از کل دوز را تشکیل می دهند. سیپروفلوکساسین همچنین به متابولیت های فرعی دزی اتیلن سیپروفلوکساسین و فرمیل سیپروفلوکساسین تبدیل می شود.  این 4 متابولیت 15 درصد از کل دوز خوراکی را تشکیل می دهند.

اطلاعات موجود در مورد آنزیم ها و انواع واکنش های دخیل در تشکیل این متابولیت ها وجود ندارد.

مسیر حذف

27 درصد از دوز خوراکی بدون متابولیسم در ادرار در مقایسه با 46 درصد از دوز داخل وریدی بازیابی شد.  جمع آوری سیپروفلوکساسین نشاندار شده با رادیواکتیو منجر به بهبودی 45% در ادرار و 62% بهبود در مدفوع شد.

نیمه عمر

متوسط ​​نیمه عمر پس از دوز خوراکی 250 میلی گرم 4.71 ساعت و 3.65 ساعت پس از دوز 100 میلی گرمی داخل وریدی بود.  به طور کلی نیمه عمر 4 ساعت گزارش می شود.

ترخیص کالا از گمرک

متوسط ​​کلیرانس کلیه پس از دوز خوراکی 250 میلی گرم 5.08 میلی لیتر در دقیقه * کیلوگرم است.  پس از دوز 100 میلی گرمی داخل وریدی، متوسط ​​کلیرانس کلی 9.62mL/min*kg، متوسط ​​کلیرانس کلیوی 4.42mL/min*kg و متوسط ​​کلیرانس غیر کلیوی 5.21mL/min*kg است.

سمیت

بیمارانی که مصرف بیش از حد را تجربه می کنند ممکن است با حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، کریستالوری، سمیت کلیوی و الیگوری تظاهر کنند. مصرف بیش از حد سیپروفلوکساسین معمولاً منجر به نارسایی حاد کلیه می شود.  مصرف بیش از حد ممکن است طی 6 روز آینده با افزایش کراتینین سرم و BUN و همچنین آنوری پیشرفت کند.  بیماران ممکن است به درمان پردنیزون، همودیالیز فوری یا درمان حمایتی نیاز داشته باشند. بسته به میزان مصرف بیش از حد، بیماران ممکن است عملکرد طبیعی کلیه را بهبود یابند یا به نارسایی مزمن کلیه پیشرفت کنند.

LD50 خوراکی در موش‌ها بیش از 2000 میلی‌گرم بر کیلوگرم است.

سیپروفلوکساسین برای تزریق داخل تیمپانیک یا استعمال اوتیک جذب سیستمیک پایینی دارد و بنابراین بعید است خطری در بارداری یا شیردهی داشته باشد. به طور کلی در مطالعات حیوانی هیچ آسیبی برای جنین وجود ندارد، اما دوزهای بالا ممکن است منجر به اختلالات گوارشی در مادر شود که ممکن است بروز سقط جنین را افزایش دهد^.در مطالعات انسانی هیچ افزایشی در ناهنجاری های جنینی بیش از میزان پس زمینه مشاهده نشد. خطر و فایده سیپروفلوکساسین باید در بارداری و شیردهی سنجیده شود.

2/8 تست های in vitro و 0/3 تست های in vivo جهش زایی سیپروفلوکساسین نتیجه مثبت داده اند.

دوزهای خوراکی 200 و 300 برابر حداکثر دوز بالینی توصیه شده در موش ها و موش ها هیچ سرطان زایی یا تومورزایی را نشان نداده است.

دوزهای خوراکی بالاتر از حداکثر دوز بالینی توصیه شده هیچ تأثیری بر باروری در موش ها نشان نداده است.

فعل و انفعالات

تداخلات دارویی 

این اطلاعات نباید بدون کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تفسیر شود. اگر فکر می کنید که یک تعامل را تجربه می کنید، فوراً با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. عدم وجود تعامل لزوماً به معنای عدم وجود تعامل نیست.

شناسه های شیمیایی

UNII

5E8K9I0O4U

شماره CAS

85721-33-1

کلید InChI

MYSWGUAQZAJSOK-UHFFFAOYSA-N

InChI

InChI=1S/C17H18FN3O3/c18-13-7-11-14(8-15(13)20-5-3-19-4-6-20)21(10-1-2-10)9-12( 16(11)22)17(23)24/h7-10,19H,1-6H2,(H,23,24)

نام IUPAC

1-سیکلوپروپیل-6-فلوئورو-4-اکسو-7-(پیپرازین-1-ایل)-1،4-دی هیدروکینولین-3-کربوکسیلیک اسید

لبخند می زند

OC(=O)C1=CN(C2CC2)C2=CC(N3CCNCC3)=C(F)C=C2C1=O

فرمهای مقدار مصرف

خواص

حالت

جامد

ویژگی های تجربی

ویژگی	ارزش	منبع
نقطه ذوب (درجه سانتیگراد)	255-257 درجه سانتیگراد	http://www.chemspider.com/Chemical-Structure.2662.html
حلالیت در آب	<1 میلی گرم در میلی لیتر	http://www.chemspider.com/Chemical-Structure.2662.html
logP	0.28	TAKACS-NOVAK، K ET AL. (1992)
pKa	6.09	TORNIANEN، K ET AL. (1996)

 

خواص پیش بینی شده

ویژگی	ارزش	منبع
حلالیت در آب	1.35 میلی گرم در میلی لیتر	ALOGPS
logP	-0.57	ALOGPS
logP	-0.86	Chemaxon
logS	-2.4	ALOGPS
pKa (قوی ترین اسیدی)	5.56	Chemaxon
pKa (قوی ترین پایه)	8.77	Chemaxon
بار فیزیولوژیکی	0	Chemaxon
تعداد گیرنده هیدروژن	6	Chemaxon
تعداد اهداکنندگان هیدروژن	2	Chemaxon
مساحت سطح قطبی	72.88 Å 2	Chemaxon
تعداد اوراق قابل چرخش	3	Chemaxon
انکسار	87.94 متر 3 · مول -1	Chemaxon
قطبی پذیری	33.11 Å 3	Chemaxon
تعداد حلقه ها	4	Chemaxon
فراهمی زیستی	1	Chemaxon
قانون پنج	آره	Chemaxon
فیلتر Ghose	خیر	Chemaxon
قانون وبر	خیر	Chemaxon
قانون MDDR مانند	خیر	Chemaxon

منبع