اپی نفرین یک هورمون و انتقال دهنده عصبی است که برای درمان واکنش های آلرژیک، بازگرداندن ریتم قلبی و کنترل احتقان مخاطی، گلوکوم و آسم استفاده می شود.
زمینه
اپی نفرین که به نام آدرنالین نیز شناخته می شود، یک هورمون و انتقال دهنده عصبی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود که به دلیل عملکردهای مختلف مهم می تواند به عنوان دارو نیز استفاده شود. اگرچه مدتهاست که در درمان واکنشهای حساسیت مفرط استفاده میشود، اما اپی نفرین به شکل تزریق خودکار (EpiPen) از سال 1987 در ایالات متحده در دسترس بوده است. بسیاری از محصولات/زیستهای مشابه و مسیرهای دوز جدید تحت نامهای مختلف طی چند دهه گذشته تأیید شدهاند.. در 16 آگوست 2018، Teva Pharmaceuticals USA مجوز عرضه خودکار تزریق کننده اپی نفرین عمومی خود را در دوزهای 0.3 و 0.15 میلی گرم دریافت کرد. راه های انتقال دوز اپی نفرین شامل داخل وریدی، استنشاقی، نبولیزاسیون، تزریق عضلانی و تزریق زیر جلدی است.
به طور کلی، رایج ترین موارد استفاده از اپی نفرین تزریقی برای تسکین ناراحتی تنفسی ناشی از اسپاسم برونش، برای تسکین سریع واکنش های حساسیت (آنافیلاکتیک یا آنافیلاکتوئید) به داروها، سرم های حیوانی و سایر آلرژن ها و طولانی شدن اثر بی حس کننده های نفوذی است. علاوه بر عملکردهای فوق، اپی نفرین داروی اولیه ای است که در طی احیای قلبی ریوی (CPR) برای معکوس کردن ایست قلبی تجویز می شود. می توان از آن در موارد شدید کروپ استفاده کرد .
نام های تجاری
آدرنالین، آلرژکت، آناپن، آرتیکادنت، آستراکائین، آوی کیو، سیتانست، سیتانست فورته، امراد، اپی پن، لیگنوسپن، مارکائین، مارکائین با اپی نفرین، اکتوکائین، اکتوکائین با اپی نفرین، اورابلوک، اسکاندونست، سنفرینکازینست، سپتوکائین، اپی پن، , Symjepi, Ultacan, Ultracaine, Vivacaine, Xylocaine, Xylocaine with Epinephrine, Zorcaine
ساختار
- وزن
- میانگین: 183.2044
تک ایزوتوپی: 183.089543287 - فرمول شیمیایی
- C 9 H 13 NO 3
-
فارماکولوژی
- نشانه
-
تزریق اپی نفرین در درمان اورژانسی واکنش های آلرژیک نوع یک، از جمله آنافیلاکسی، اندیکاسیون دارد. همچنین برای افزایش فشار خون شریانی متوسط در بیماران بزرگسال مبتلا به افت فشار خون همراه با شوک سپتیک استفاده می شود.
اثرات قلبی اپی نفرین ممکن است در بازگرداندن ریتم قلبی در ایست قلبی به دلایل مختلف استفاده شود، اما در نارسایی قلبی یا شوک هموراژیک، تروماتیک یا قلبی استفاده نمی شود
اپی نفرین به عنوان یک عامل هموستاتیک استفاده می شود. همچنین در درمان احتقان مخاطی تب یونجه، رینیت و سینوزیت حاد استفاده می شود. برای تسکین حمله های آسم برونش؛ در سنکوپ به دلیل بلوک کامل قلب یا حساسیت بیش از حد سینوس کاروتید. برای تسکین علامتی بیماری سرم، کهیر، ادم آنژیونورتیک؛ برای احیا در ایست قلبی پس از حوادث بیهوشی؛ در گلوکوم ساده (زاویه باز)؛ برای شل شدن عضلات رحم و مهار انقباضات رحمی. از تزریق اپی نفرین می توان برای طولانی تر کردن اثر بی حس کننده های موضعی استفاده کرد.
علاوه بر موارد فوق، اپی نفرین به عنوان یک داروی بدون نسخه (OTC) برای علائم متناوب آسم، مانند خس خس سینه، تنگی قفسه سینه و تنگی نفس استفاده می شود. همچنین برای حفظ میدریاز در حین جراحی داخل چشم استفاده می شود.
- فارماکودینامیک
-
اپی نفرین یک داروی سمپاتومیمتیک است. این باعث ایجاد یک مکانیسم دریافت آدرنرژیک بر روی سلولهای موثر میشود و همه اعمال سیستم عصبی سمپاتیک را تقلید میکند، به جز آنهایی که روی شریانهای صورت و غدد عرق انجام می شود.
اثرات مهم اپی نفرین شامل افزایش ضربان قلب، انقباض میوکارد و آزادسازی رنین از طریق گیرنده های بتا-1 است. اثرات بتا-2 باعث اتساع برونش می شود که ممکن است به عنوان یک درمان کمکی برای تشدید آسم و همچنین اتساع عروق، توکولیز و افزایش تولید زلالیه مفید باشد. در کروپ، اپی نفرین نبولیزه شده هم از نظر بالینی و هم از نظر آماری با کاهش گذرا و قابل توجه علائم کروپ 30 دقیقه پس از درمان همراه است . اپی نفرین همچنین خارش، کهیر و آنژیوادم را کاهش می دهد و ممکن است در تسکین علائم دستگاه گوارش و دستگاه ادراری تناسلی مرتبط با آنافیلاکسی مفید باشد زیرا اثرات آرام بخش آن بر روی ماهیچه صاف معده، روده، رحم و مثانه برچسب.
- مکانیسم عمل
-
اپی نفرین روی گیرنده های آلفا و بتا آدرنرژیک اثر می گذارد. اپی نفرین روی گیرنده های آلفا و بتا عمل می کند و قوی ترین فعال کننده گیرنده آلفا است. اپی نفرین از طریق اثر خود بر روی گیرنده های آلفا آدرنرژیک، اتساع عروق را به حداقل می رساند و نفوذپذیری عروقی را افزایش می دهد که در طول آنافیلاکسی رخ می دهد، که می تواند باعث از دست دادن حجم مایع داخل عروقی و همچنین کاهش فشار خون شود. اپی نفرین عضله صاف برونش ها و عنبیه را شل می کند و آنتاگونیست هیستامین است و آن را در درمان تظاهرات واکنش های آلرژیک و شرایط مرتبط مفید می کند. این دارو همچنین باعث افزایش قند خون و افزایش گلیکوژنولیز در کبد می شود. اپی نفرین از طریق اثر خود بر روی گیرنده های بتا آدرنرژیک منجر به شل شدن عضلات صاف برونش می شود که به تسکین اسپاسم برونش، خس خس سینه و تنگی نفس که ممکن است در طول آنافیلاکسی رخ دهد کمک می کند.
هدف اقدامات ارگانیسم آگیرنده آدرنرژیک آلفا-1A آگونیستانسان آگیرنده آدرنرژیک آلفا 1B آگونیستانسان آگیرنده آدرنرژیک بتا 1 آگونیستانسان آگیرنده آدرنرژیک بتا 2 آگونیستانسان آگیرنده آدرنرژیک آلفا-2A آگونیستانسان آگیرنده آلفا-2B آدرنرژیک آگونیستانسان Uگیرنده آدرنرژیک آلفا-1D آنتاگونیستانسان Uفاکتور نکروز تومور آنتاگونیستآگونیستانسان - جذب
- پس از تزریق وریدی (داخل وریدی)، اپی نفرین به سرعت از جریان خون ناپدید می شود. اپی نفرین به صورت زیر جلدی یا تزریق عضلانی (داخل عضلانی) شروع سریع و مدت اثر کوتاهی دارد. تجویز زیر جلدی (SC) در طول حملات آسم ممکن است باعث اتساع برونش در عرض 5 تا 10 دقیقه شود و حداکثر اثرات ممکن است در عرض 20 دقیقه رخ دهد. دارو به سرعت در بافت ها ثابت می شود.
- متابولیسم
- اپی نفرین به سرعت عمدتاً با تبدیل آنزیمی به متانفرین یا نورمتانفرین غیرفعال می شود که هر کدام از این دو به شکل سولفات ها و گلوکورونیدها به صورت کونژوگه شده و در ادرار دفع می شوند. هر کدام از دنباله ها منجر به تشکیل اسید 3- متوکسی-4- هیدروکسی ماندلیک (وانیلیل ماندلیک اسید، VMA) می شود که نشان داده شده است که در ادرار قابل تشخیص است. اپی نفرین به سرعت در بدن عمدتا توسط آنزیم های COMT (کاتکول-O-متیل ترانسفراز) و MAO (مونوآمین اکسیداز) غیر فعال می شود. کبد در آنزیم های فوق فراوان است و یک بافت اولیه، اگرچه ضروری نیست، در فرآیند تخریب است.
- مسیر حذف
- اکثر دوز اپی نفرین از طریق ادرار دفع می شود. حدود 40 درصد از دوز تزریقی اپی نفرین به صورت متانفرین، 40 درصد به صورت VMA، 7 درصد به صورت 3-متوکسی-4-هیدروکسی فنوگلیکول، 2 درصد به صورت اسید 3،4-دی هیدروکسی ماندلیک و بقیه به صورت مشتقات استیله در ادرار دفع می شود. این متابولیت ها عمدتاً به صورت کونژوگه های سولفات و تا حدی کونژوگه های گلوکورونید دفع می شوند. فقط مقادیر کمی از دارو کاملاً بدون تغییر دفع می شود.
- نیمه عمر
- نیمه عمر پلاسما تقریباً 2-3 دقیقه است. با این حال، هنگامی که با تزریق زیر جلدی یا داخل عضلانی تجویز می شود، انقباض عروق موضعی ممکن است جذب را به تعویق بیندازد به طوری که اثرات اپی نفرین ممکن است بیشتر از نیمه عمری که نشان می دهد باقی بماند.
- ترخیص کالا از گمرک
- تزریق داخل وریدی پاسخ فوری و تشدید کننده ایجاد می کند. پس از تزریق داخل وریدی، اپی نفرین به سرعت از جریان خون ناپدید می شود.
- سمیت
- پوست، LD 50 = 62 mg/kg (رت) MSDS
بارداری
اپی نفرین زمانی که در دوزهای حدود 25 برابر دوز انسان تجویز می شود در موش ها تراتوژن است. ناشناخته است که آیا اپی نفرین می تواند هنگام تجویز به یک زن باردار باعث آسیب به جنین شود یا بر ظرفیت تولید مثل تأثیر بگذارد. اپی نفرین باید فقط در صورت نیاز به یک زن باردار در شرایط بحرانی/اورژانسی.
زایمان و زایمان تجویز تزریقی اپی نفرین، در صورتی که به عنوان پشتیبان فشار خون در حین بی حسی نخاعی پایین یا سایر بی حسی های نخاعی برای زایمان استفاده شود، می تواند منجر به تسریع ضربان قلب جنین شود و در مواردی که فشار خون مادر بالاتر از 130/80 است نباید در مامایی استفاده شود. اپی نفرین ممکن است مرحله دوم زایمان را به تاخیر بیندازد.
عوارض جانبی شایع و عمومی : عوارض جانبی گذرا و جزئی اضطراب، سردرد، ترس و تپش قلب ممکن است با دوزهای درمانی اپی نفرین، به ویژه در افراد پرکاری تیروئید، رخ دهد. تزریقهای موضعی مکرر ممکن است به دلیل انقباض عروق منجر به نکروز در محلهای تزریق شود. خونریزی مغزی؛ همی پلژی؛ خونریزی زیر عنکبوتیه؛ درد آنژین در بیماران مبتلا به آنژین صدری؛ اضطراب؛ بی قراری؛ سردرد ضربان دار؛ لرزش؛ ضعف؛ سرگیجه؛ رنگ پریدگی؛ مشکل تنفسی؛ تپش قلب؛ دلواپسی؛ تعریق؛ حالت تهوع؛ استفراغ .
اثرات قلبی عروقی: فشار خون بالای شریانی ناخواسته ممکن است منجر به آنژین صدری (به ویژه در صورت وجود نارسایی عروق کرونر)، ایسکمی قلبی یا پارگی آئورت شود. اپی نفرین ممکن است در بیمارانی که از بیماری قلبی رنج نمی برند و بیماران مبتلا به بیماری ارگانیک قلبی داروهایی که عضله قلب را حساس می کنند دریافت می کنند، باعث آریتمی های قلبی جدی شود. با تزریق اپی نفرین 1:1000، کاهش متناقض اما گذرا فشار خون، برادی کاردی و آپنه ممکن است بلافاصله پس از تزریق رخ دهد . .
خونریزی عروقی مغزی : مصرف بیش از حد یا تزریق تصادفی وریدی اپی نفرین ممکن است منجر به خونریزی عروق مغزی ناشی از افزایش شدید فشار خون شود.
انقباض عروق کلیه : اپی نفرین تزریقی در ابتدا ممکن است باعث انقباض عروق خونی کلیه و کاهش تشکیل ادرار شود. دوزهای بالا ممکن است باعث خاموشی کامل کلیه شود.
ادم ریوی : همچنین ممکن است به دلیل انقباض محیطی و تحریک قلبی ناشی از تزریق اپی نفرین منجر به مرگ و میر ناشی از ادم ریوی شود.
انقباض عروق دیجیتال : از آنجایی که اپی نفرین یک تنگ کننده قوی عروق است، تزریق تصادفی به انگشتان، دست ها یا پاها ممکن است منجر به از دست دادن جریان خون در ناحیه آسیب دیده شود. درمان باید علاوه بر درمان بیشتر برچسب آنافیلاکسی، معطوف به اتساع عروق باشد آنافیلاکسی، معطوف به اتساع عروق باشد .
- مسیرها
-
مسیر دسته بندی کمبود آروماتیک ال آمینواسید دکربوکسیلاز بیماری متابولیسم تیروزین متابولیک بیوسنتز کاتکولامین متابولیک تیروزینمی نوع I بیماری مسیر عمل دی سولفیرام عمل دارویی آلکاپتونوری بیماری هاوکینسینوریا بیماری تیروزینمی، گذرا، نوزاد بیماری کمبود تیروزین هیدروکسیلاز بیماری کمبود دوپامین بتا هیدروکسیلاز بیماری کمبود مونوآمین اکسیداز A (MAO-A) بیماری مسیر عمل اپی نفرین عمل دارویی -
فعل و انفعالات
- تداخلات دارویی
-
این اطلاعات نباید بدون کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تفسیر شود. اگر فکر می کنید که یک تعامل را تجربه می کنید، فوراً با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. عدم وجود تعامل لزوماً به معنای عدم وجود تعامل نیست.
شناسه های شیمیایی
- UNII
- YKH834O4BH
- شماره CAS
- 51-43-4
- کلید InChI
- UCTWMZQNUQWSLP-VIFPVBQESA-N
- InChI
-
InChI=1S/C9H13NO3/c1-10-5-9(13)6-2-3-7(11)8(12)4-6/h2-4,9-13H,5H2,1H3/t9-/m0 /s1
- نام IUPAC
-
4-[(1R)-1-هیدروکسی-2-(متیلامینو) اتیل]بنزن-1،2-دیول
- لبخند می زند
-
CNC[C@H](O)C1=CC(O)=C(O)C=C1
فرمهای مقدار مصرف